„Þessi fallegi dagur“ – Hugleiðing eftir sr. Sigurð Arnarson, sóknarprest í Kópavogskirkju
Sólin skein skært um daginn. Laugardagur, heiðskírt og himinblámi. Ég og nokkur barnanna á leið á skíði. Við sátum í bílnum og í fjarska heyrðust tónar og tal úr útvarpinu.
Mikið að gerjast, skrítnir og ögrandi tímar. Prédikun morgundagsins var ekki komin á blað en að flögra einhvern veginn í huga og hjarta. Prédikanir, hugvekjur og hugleiðingar taka stundum tíma að gerjast og koma eftir mismunandi brautum eða leiðum til manns. Daginn áður hafði verið boðað samkomubann á landinu vegna Covid 19 og umfjöllunarefni guðspjallsins, sem átti að prédika út frá var: “Illir andar”.
Víða í Biblíunn er fjallað um illa anda, sem herja á lífið. Sjúkdóma og kvilla svo dæmi séu nefnd. Ég las einhvers staðar í prédikun um þetta guðspjall úr Lúkasi um illa anda að ef sett væri orðasambandið “neikvæðar hugsanir” inn í staðinn fyrir orðið “illur andi þá yrði þetta: “Enginn rekur út neikvæðar, illar hugsanir, með neikvæðum illum hugsunum.” Ég get ekki skipað einum né neinum að vera til dæmis: hamingjusamur eða hamingjusöm. Tuð, taut, þras, neikvæðni og illgirni ráða stundum för. Hjálpar það á lífsgöngunni? Eru það blindgötur?
Guðs orð boðar: trú, von og kærleika. Boðskapur Guðs er ekki bara til sýnis og aðdáunar
Fá illir andar að ráða ferðinni um of í daglega lífinu? Hvað dugar gegn þeim? Hvað dugar gegn samskitpamáta sem: særir, skemmir og eyðileggur?
Guð er með okkur, yfir og undir og allt um kring með eilífri blessun sinni segir í bæn, sem mörgum var kennd oftar en ekki af kynslóðum, sem ólu okkur upp.
Nýlega var frumsýnt verkið “Bubbi – Níu líf” á sviði Borgarleikhúsins. Í kynningu á verkinu segir meðal annars:
“Bubbi Morthens er samofin þjóðarsálinni í öllum sínum birtingarmyndum. Skoðannaglaði gasprarinn, skrifblinda ljóðskáldið, fíkillinn, sem reis upp, kvennamaðurinn og sá sem elskar aðeins eina konu. Kúbverjinn og Hollywoodvíkingurinn, veiðimaðurinn, friðarsinninn og boxarinn. Sögur Bubba Morthens eru sögur okkar allra: sögur Íslands. En hver er hann í raun og veru? Og hver erum við? (sicklecelltrustjamaica.com)
Það eru átta leikarar, sem leika Bubba í sýningunni á mismunandi lífsskeiðum hans og þegar ég var deginum heiðskíra að keyra upp í Bláfjöll til að fara á skíði þá hækkaði ég í útvarpinu. Það var verið að tala við Bubba. Í lok viðtalsins, var hann beðinn um ráð á skrítnum tímum. Hann sagði eitthvað á þessa leið:
“Lífið og dauðinn eru par. Við eigum ekki að vera hrædd. Það er rosa vondur “díll” að láta óttan ná tökum á sér. Hann tekur rökhyggjuna, lífsgæðin, augnablikið og kærleikann. Höldum í kærleikann og fólkið okkar. Finnum styrkinn í því að óttast ekki, við þurfum ekki að óttast. Af hverju að kvíða? Til hvers? Verum í augnablikinu, það kemur ekki til baka. Verum þolinmóði, mild og full af kærleika. Hvað er þessi sól, sem nú í dag er að skína á okkur annað en vitnisburður um það mikla undur, sem lífið er?”
Þegar þessari þrumuræðu Bubba var lokið heyrðist útvarpsmaðurinn segja orð, sem ekki er mikið notað á ljósvakamiðlum samtímans. Hvað haldið þið að hann hafi sagt? Amen en orðið þýðir: svo skal verða. Og á eftir ameninu var leikið kærleiksríka lagið hans Bubba: “Þessi fallegi dagur”. En þar segir meðal annars:
“Veit ekki hvað vakti mig
vill liggja um stund.
Togar í mig tær birtan
lýsir mína lund.
Þessi fallegi dagur.
Þessi fallegi dagur.”
Jesús Kristur er enn á ferð á meðal okkar rétt eins og áður. Hann nemur staðar, hlustar, réttir út hönd, líknar og huggar.
“Sælir eru þeir sem heyra hans orð og varðveita það.”
Í laginu “Kveðja” yrkir Bubbi meðal annars:
“Drottinn minn faðir lífsins ljóss
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert, mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd.
Svo vöknum við með sól að morgni
svo vöknum við með sól að morgni.”
Amen.
